Obracin 80mg/2ml Opl Inj Vial 10

Volg deze instructies nauwgezet op tenzij uw arts u een ander advies heeft gegeven.
Raadpleeg bij twijfel uw arts of apotheker.
Vooraleer de behandeling in te stellen, moet men de patiënt wegen om de precieze dosis te kunnen berekenen.
Obracin kan worden toegediend langs intramusculaire en intraveneuze weg.
Patiënten met een normale nierfunctie
Kinderen: 6 tot 7,5 mg/kg/dag in 3 of 4 gelijke doses

(2 tot 2,5 mg/kg om de 8 uur of 1,5 tot 1,89 mg/kg om de 6 uur).
Prematuren en pasgeborenen tot één week: men kan tot 4 mg/kg/dag in 2 gelijke doses om de 12 uur toedienen. De behandeling duurt gewoonlijk 7 tot 10 dagen. In sommige gevallen kan een langdurige behandeling noodzakelijk zijn.
Volwassenen met ernstige infecties

3 mg/kg/dag in 3 gelijke doses om de 8 uur. Bij volwassenen met een normale nierfunctie hebben de urineweginfecties gereageerd op een behandeling met 2 tot 3 mg/kg/dag toegediend in een éénmalige intramusculaire injectie.
Volwassenen met levensbedreigende infecties

• doses van 5 mg/kg/dag kunnen worden toegediend in 3 of 4 gelijke doses;
• deze dosis moet worden verlaagd tot 3 mg/kg/dag zodra de klinische toestand van de patiënt dit toelaat,
• om een verhoogde toxiciteit tengevolge van de hoge serumconcentraties te voorkomen, mag men de dosis van 5 mg/kg/dag niet overschrijden behalve bij controle van de serumconcentraties.

Bij patiënten met mucoviscidose kan het noodzakelijk zijn 8 tot 10 mg/kg/dag toe te dienen in gelijke doses.
Sinds het ter beschikking stellen van aminoglycosides, werd aangetoond dat het mogelijk was om voor dezelfde dagdosis het aantal toedieningen te verminderen. Klassiek is het aantal injecties 3 per dag. De verworven ervaring toont aan dat in het algemeen het aantal injecties 2 of 1 per dag bedraagt.
De dagdosis kan worden toegediend in een dagelijkse injectie (IM of korte perfusie).
Bij patiënten jonger dan 65 jaar, bij normale nierfunctie, als de behandeling niet langer dan 10 dagen duurt,
bij afwezigheid van neutropenie, als Gram + infecties zijn uitgesloten, voor infecties door Gram met uitzondering van Pseudomonas en Serratia.
In deze omstandigheden werden een tenminste evenwaardige doeltreffendheid en soms een betere tolerantie bij de dagelijkse injectie ten opzichte van het klassieke schema (interval van 8 uur) aangetoond. In de andere gevallen is een tweemaaldaagse toediening van de gebruikelijke dosis het vaakst aangewezen behalve in geval van nierinsufficiëntie waarbij het behoud van het klassieke schema is aanbevolen.
B. Patiënten met nierinsufficiëntie
De serum concentraties van tobramycine moeten in de mate van het mogelijke worden gecontroleerd. Na toediening van een oplaaddosis van 1 mg/kg moet de dosis worden aangepast, hetzij door verlaging van de om de 8 uur toe te dienen doses, hetzij door verlenging van het interval tussen de normale doses. Als directe meting van de serumconcentraties van tobramycine onmogelijk is, moet deze aanpassing gebeuren in functie van de serumcreatinineconcentratie of de creatinineklaring. Een alternatieve methode om een lagere dosis met intervallen van 8 uur te berekenen (bij patiënten met stabiele en gekende creatinineconcentraties in het serum), bestaat erin de aanbevolen normale dosis te delen door het specifieke creatininegehalte van de patiënt. Over het algemeen volstaat het de creatinineconcentratie in het serum met 6 te vermenigvuldigen om de frequentie van de doses in uren te berekenen.
Dosis bij zwaarlijvige patiënten
Bij zwaarlijvige patiënten moet de gepaste dosis worden uitgedrukt in mg/kg, niet in functie van het reële gewicht van de patiënt maar wel in functie van het fictieve gewicht. Het fictieve gewicht van de zwaarlijvige patiënt is het geraamde gewicht van de magere lichaamsmassa van de betrokken patiënt verhoogd met 40 % van het gewicht daarboven.
Intramusculaire toediening
Na afname van de juiste dosis uit de flacon kan Obracin direct worden toegediend.
Intraveneuze toediening
De doses zijn identiek langs intraveneuze en langs intramusculaire weg. Voor een intraveneuze toediening bij een volwassene bedraagt het volume van het verdunningsmiddel (steriele natriumchlorideoplossing 0,9 % of glucose 5 %,) over het algemeen 50 tot 100 mI.
Bij het kind wordt het volume van het verdunningsmiddel evenredig verminderd.
De verdunde oplossing moet per infuus worden toegediend over 20 tot 60 minuten.
Obracin kan worden toegediend hetzij via intraveneuze infusie, hetzij via een andere intraveneuze lijn, onder de vorm van een traag infuus. In geval van combinatie met andere geneesmiddelen moet Obracin afzonderlijk worden toegediend, met inachtneming van de aanbevolen dosis en toedieningsweg.
Wat u moet doen wanneer u Obracin vergeet te gebruiken:
Niet van toepassing
Verschijnselen die u kan verwachten wanneer de behandeling met Obracin wordt stopgezet
Niet van toepassing
Wat u moet doen als u meer van Obracin heeft gebruikt dan u zou mogen:
Wanneer u te veel Obracin heeft gebruikt, neem dan onmiddellijk contact met uw arts, apotheker of met het Antigifcentrum (070/245 245)
Bij overdosering (gebruik van te hoge doses) of in geval van toxische reacties kan een hemodialyse (of eventueel een peritoneale dialyse) worden uitgevoerd om het antibioticum uit het bloed te elimineren.
TOEDIENINGSWIJZE EN TOEDIENINGSWEG
Obracin wordt langs parenterale weg (intramusculair en intraveneus) toegediend.

Obracin is een oplossing voor injectie, beschikbaar in dozen met 3, 10 of 25 flacons van 80mg. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.
Obracin is een antibioticum van de groep van de aminosiden.
Obracin is aangewezen voor de behandeling van de volgende infecties, veroorzaakt door tobramycine-gevoelige micro-organismen:

• infecties van het centraal zenuwstelsel (waaronder meningitis). In de meeste gevallen is een associatie met een bèta-Iactam antibioticum noodzakelijk bij infecties van het centrale zenuwstelsel.
• sepsis en sepsis bij zuigelingen;
• intra-abdominale infecties (waaronder peritonitis);
• urineweginfecties met verwikkelingen of recidiverende urineweginfecties;
• infecties van de onderste luchtwegen (waaronder pneumonie, bronchopneumonie en acute bronchitis). Bij gebrek aan significante bacteriologische aanwijzingen, past het tobramycine
  e associëren met een bèta-Iactam of andere klasse van antibiotica voor de behandeling van
  nfecties van de onderste luchtwegen (rekening houdend met de frequentie van pneumokokken als pathogeen in dit type infecties).
• huid-, bot- en weke-deleninfecties (waaronder brandwonden).
  Obracin mag samen met een cefalosporine of een penicilline worden toegediend bij bewezen of vermoedelijke sepsis, alsook bij patiënten met andere ernstige infecties, maar waarvan de verwekker niet werd geïdentificeerd. De nierfunctie moet zorgvuldig worden gecontroleerd, vooral bij toediening van hoge doses.

Gebruik Obracin niet:

• als u antecedenten hebt van overgevoeligheid of een ernstige toxische reactie op een antibioticum van dezelfde klasse (aminoside).
• als u lijdt aan ernstige spierzwakte (myasthenia gravis)

Pas goed op:De patiënten die met tobramycine (of een ander aminoside) worden behandeld, moeten onder klinische controle blijven gezien het risico op ototoxiciteit (toxiciteit voor de oren) en nefrotociteit (toxiciteit voor de nieren) van antibiotica van deze groep.Gevorderde leeftijd en deshydratatie zijn risicofactoren. Men moet zorgen voor een goede hydratatie van de patiënt.Een zorgvuldige controle van de nierfunctie en van het gehoor is onontbeerlijk vooral bij bewezen of vermoedelijke aantasting van de nierfunctie.Tijdens de behandeling moeten de concentraties van het aminoside in het serum regelmatig worden gemetenBij heelkundige ingrepen moet de anesthesist op de hoogte worden gebracht van de behandeling met een aminoside. Aminosiden kunnen de spierzwakte immers verergeren.Tobramycine moet met voorzichtigheid worden toegediend aan prematuren en pasgeborenen.Intrathecale toediening van tobramycine werd niet systematisch bestudeerd.Tobramycinesulfaat bevat natrium melabisulfiet die allergische reacties kan veroorzaken, waaronder anafylactische symptomen en al dan niet ernstige astmatische episodes die levensbedreigend kunnen zijn bij bepaalde gevoelige personen. De totale prevalentie van overgevoeligheid aan sulfiet in de gehele populatie is niet gekend en waarschijnlijk laag.Gevoeligheid aan sulfiet wordt vaker waargenomen in de astmatische populatie dan in de niet-astmatische.Raadpleeg uw arts indien één van de bovenstaande waarschuwingen voor u van toepassing is of dat in het verleden is geweest.